Een leven in mode. Vrouwenkleding 1750-1950 uit de collectie Jacoba de Jonge

Door het groeiende maatschappelijk belang van de burgerij in de 19de eeuw ontstond een nieuwe groep rijken die hun verworven status graag etaleerden via hun kleding en gedrag. Dit stimuleerde consumptie en modieus gedrag bij de vrouwen uit deze sociale laag: reizen, sporten, wandelen en winkelen werden nieuwe vormen van tijdverdrijf waarvoor specifieke kledij vereist was. Naast de kleding volgde ook de eigenlijke dagindeling de modetrends: de voormiddag was voor binnenhuisactiviteiten, de namiddag voor visites en ‘buitenactiviteiten’, en elk moment had een eigen kledingcode.

Het meedoen met de high fashion werd zo alsmaar dwingender voor een groter wordende groep consumenten. Maar deze vrouwen werden niet enkel gedicteerd door de mode, ze gaven ze ook gedeeltelijk zelf vorm door hun veranderende levensgewoontes en zeden. Net als vandaag, gingen consumenten spaarzaam en creatief om met de steeds veranderende mode: oude jurken werden aangepast en soms getransformeerd om te passen in het nieuwe modieuze silhouet. Het recycleren van materialen was een normale zaak, ook voor de hogere klassen.

Aan de hand van historische silhouetten uit de omvangrijke kledingcollectie van de Nederlandse verzamelaarster Jacoba de Jonge, die nu grotendeels wordt opgenomen in de MoMu collectie, wordt een beeld geschetst van de relatie tussen mode-ideaal en werkelijk gedragen kleding.