En de MoMu Award gaat naar... Alise Anna Dzirniece

Ieder jaar bekroont MoMu een pas afgestudeerde van de Antwerpse Modeacademie wiens werk eruit springt door de grafische kwaliteit. Dit jaar werden er twee MoMu Awards uitgereikt: eentje ging naar Alise Anna Dzirniece voor haar collectie ‘Unapologetic Feast’, die vanaf augustus zal worden tentoongesteld in de lichtbakken naast MoMu Café. In het geval van Dzirniece is de plek naast het café, waar bezoekers dagelijks in broodjes bijten en in taartjes prikken, bijzonder treffend: haar collectie vertelt namelijk ook het verhaal van een maaltijd, maar dan een die een tikkeltje uit de hand loopt.

ALISE ANNA DZIRNIECE: “Mijn afstudeercollectie gaat over een feestelijk diner waar de gasten hun manieren vergeten en zich volledig laten gaan. De collectie is gebaseerd op een Tsjechische film, ‘Madeliefjes’, uit 1966. Die gaat over twee keurige jonge meisjes die zich op een dag beseffen dat de wereld kwistig is – dus besluiten zij dat ook te worden. In de film gaan ze naar decadente diners waar ze al het eten opeten en alle drank opdrinken. Aan het einde van de avond staan ze, met vlekken op hun kleren en uitgelopen make-up, te dansen op de tafels.”

“De film deed me denken aan de drang die je als kind geneigd bent te voelen: om, als je bijvoorbeeld ergens een mooie glanzende taart ziet staan, die helemaal te vernielen in plaats van je netjes in te houden. Het deed me ook denken aan alle dingen waar we ons van weerhouden als volwassenen. Ik sloeg aan het fantaseren over wilde dinerfeestjes, en die fantasieën heb ik vertaald naar een collectie.”

AAD: “Het begint bij mij altijd met een tekening. Ik ben dol op tekenen: ik besteed zowat al mijn vrije tijd aan tekenen en schilderen. Ik werk intuïtief, vooraf weet ik nooit waar ik zal eindigen. Ik kan dagen achter elkaar zitten fantaseren over geplette taarten, rare tafelschikkingen en alles wat daaromheen gebeurt. Ik schilder dan wat er aan beelden in mijn hoofd opkomt. Zo ontstaat er een verhaal, waarvan ik vaak achteraf pas besef waar het vandaan komt: een film misschien, of iets anders dat ik gezien heb.”

AAD: “Ik beschilder stoffen, en drapeer die vervolgens over een mannequin. Ik maak bijna nooit gebruik van patronen; als ik de stoffen om de paspop hang transformeren ze vanzelf tot kleren. Hetzelfde geldt voor de saladejurk die ik heb gemaakt, geïnspireerd door de knisperige structuur van sla, en een jurk met een mouw in de vorm van een snoepje. Ik manoeuvreer net zo lang met de stof tot ik vind dat het er goed uitziet. Ik heb wat dat betreft nooit hele concrete verwachtingen. Ik vertrouw op het proces, werk door en kijk tussendoor steeds of ik het resultaat mooi vind of niet.”

AAD: “Het is heel speciaal om op deze manier te kunnen afsluiten op de plek waar jaren geleden mijn studie begon. Het is een eer om mijn werk tentoongesteld te zien in een museum dat zo’n mooie collectie heeft. Ik zie het als een teken van waardering voor mijn werk en dat van mijn broer, die me enorm heeft geholpen met de collectie zelf en met de collectiefotografie.”

AAD: “Hoeveel vakmanschap er in mijn collectie zit. Vandaag de dag wordt het maakproces al snel over het hoofd gezien. Op Instagram swipen mensen langs mijn ontwerpen in luttele seconden, maar er zitten zo veel uren in. Mijn kledingstukken zijn met de hand beschilderd en geborduurd. Zelfs op de catwalk is dat nog moeilijk te zien.”

“Mijn doel is om te werken in haute couture. Ik houd van het vakmanschap dat erachter zit. Uiteindelijk is haute couture ook hetgeen dat me als kind verliefd maakte op mode. Toen ik nog klein was bladerde ik graag door modeboeken om alle fantastische ontwerpen te bewonderen, en dan tekende ik mijn eigen collecties. Ik moest vroeger altijd lachen als mensen zeiden dat ze een passion for fashion hadden, maar wat blijkt… Die heb ik zelf ook.”

Foto's: Jānis Dzirnieks

De collectiebeelden van Alise Anna Dzirniece zijn te zien in het MoMu Café tot begin 2023. Vervolgens is het de beurt aan Dominika Grzybek, de tweede winnaar van de MoMu Award, en haar mastercollectie, ‘Ikebana’. Ons interview met Grzybek wordt begin volgend jaar gepubliceerd op momu.be.