Christian Wijnants
Christian Wijnants koestert een voorliefde voor innovatief breigoed. Voor de tentoonstelling Ontrafel: Tricot in de Mode (2011) vroeg MoMu hem drie jurken te creëren als hommage aan modeontwerpster Ann Salens. Ook zijn originele prints, die volledige silhouetten sieren of gelaagd gecombineerd worden, zijn vertegenwoordigd in de MoMu-collectie.
Christian Wijnants studeert aan de modeafdeling van de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en wint in 2000 de ‘Dries Van Noten Award’ met zijn afstudeercollectie. In 2001 kaapt hij de Grand Prix weg op het International Festival of Fashion and Photography in Hyères. In 2003 presenteert hij voor het eerst een collectie in Parijs en in 2005 wint hij de Swiss Textiles Award, gevold door de Franse ANDAM-prijs in 2006. Voor Wijnants zijn draad en textiel de vertrekpunten voor zijn collecties. Hij is gespecialiseerd in gesofisticeerd tricot, een passie die gewekt werd door de breimachine van zijn moeder en die hij verder exploreerde tijdens zijn opleiding aan de Modeacademie. Van 2005 tot 2011 geeft hij er zelf les in breiwerk. De techniek leent zich tot vormelijke experimenten, een preoccupatie die Wijnants in 2013 de International Woolmark Prize oplevert voor zijn ‘Merino Wool’ capsulecollectie.
VLOEIENDE ASYMMETRIE
Naast innovatief breiwerk bevatten zijn collecties vaak jurken, rokken en jumpsuits in vloeiende materialen met loshangende of geknoopte panelen en een asymmetrische belijning. Perzië, het Midden-Oosten en Afrikaanse culturen zijn een wederkerende bron van inspiratie, naast de esthetiek van filmregisseur Wes Anderson en de kunst van onder andere Christo en Alice Neel.
COLLAGE VAN APPLICATIES
Wijnants voorkeur gaat uit naar zachte materialen en traditionele verf- en breitechnieken, die hij samenbrengt met hedendaagse synthetische materialen en behandelingen. Ook applicatietechnieken, patchwork en quilten duiken vaak op in zijn collecties.
INNOVATIEF BREIWERK
In het kader van de MoMu-tentoonstelling Ontrafel: Tricot in de mode creëerde Wijnants in 2011 een jurk die verschillende technieken uit eerdere collecties samenbrengt. Eerst breide hij de jurk met circulaire schouders op de machine, vervolgens verfde hij het kledingstuk met een tie-dyetechniek, waarna hij het binnenstebuiten keerde zodat het breiwerk ‘averechts’ zichtbaar is. Als laatste ontrafelde hij de jurk handmatig tot halverwege de romp en breide hij de draden opnieuw met priemen, waardoor een onregelmatig dégradémotief ontstaat.
Ik experimenteer liefst met de kleur en vorm van breiwerk. De interactie tussen de verf en het breien is een interessant gegeven, vooral als je iets verft nadat het al gebreid is. Het resultaat is steeds verrassend, vanwege de structuur.
SCHILDERSTREKEN
Lijnenspel
De tentoongestelde silhouetten uit de resort en lente-zomercollectie van 2015 verenigden horizontale, verticale en diagonale strepen, waardoor er een interessant lijnenspel ontstond.
In de tentoonstelling Rik Wouters & het huiselijk utopia (2016) toonde MoMu verschillende silhouetten van Wijnants met een handgeschilderd strepenmotief. De selectie vormde een ode aan de strepenjurk waarmee de schilder Rik Wouters zijn echtgenote Nel meermaals afbeeldde. Haar rood gestreepte jurk kreeg via de tentoonstelling ook een nieuw leven: in samenwerking met La Maison Victor en Editex creëerde Wijnants een DIY-pakket met stof en patroon dat verkocht werd in MoMu.
Auteur: Romy Cockx
Foto bovenaan: Viviane Sassen